Dzwoń po miód » dostawa do domu » 601 628 217

Byliny

Byliny (3)

W Polsce wysoki krzew lub małe drzewko (najwyższe osiągają 8 metrów), w ojczyźnie aralie bywają 15-metrowe.
   Aralie są całe kolczaste. Kolcami pokryte są nieliczne i bardzo grube pędy (jednoroczne mogą mieć ponad 2 cm średnicy), kolce wyrastają na ogonkach liściowych i - zwłaszcza u młodych roślin- na nerwach listków.
   Krzew do eksponowania. Aralie wspaniale prezentuje się na tle ściany lub na trawniku - metrowej długości liście skupione na końcach pędów tworzą imponujące parasole, nadają aralii egzotyczny, "palmowy" wygląd.
   Kwitnie późno, w sierpniu i wrześniu. Białe, bardzo nektarodajne kwiatki tworzą szerokie, płaskie kwiatostany.
   Jesienią liście aralii pięknie przebarwiają się na żółto.

Szanta zwyczajna

wtorek, 15 grudzień 2015 21:32 Napisane przez

Szanta zwyczajna (Marrubium vulgare L.)

Wydajność miodowa: 200-400 kg/ha.

Kwitnienie: od czerwca do sierpnia

Opis: Szanta gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Ma wiele nazw ludowych: krzecina (lubelskie), krzeszyna (podlaskie), gojnik (podkarpackie). Występuje w Europie, Ameryce Południowej, Afryce i Australii. W Polsce spotyka się ją jako roślinę dziko rosnącą na przydrożach, rumowiskach, pastwiskach, ubogich łąkach i polach. Szanta zwyczajna jest wieloletnią byliną, wysokości od 30 do 80 cm, o łodygach wzniesionych, gałęzistych w części górnej, czterokanciastych, pokrytych kutnerowym owłosieniem. Roślina posiada prosty, biały, drewniejący korzeń. Dolne liście są sercowatookrągławe, górne jajowate, wszystkie ogonkowe, naprzeciwległe, pomarszczone, brzegami grubo i nierówno ząbkowane. Górna powierzchnia liści jest ciemnozielona, dolna pokryta szarym kutnerem, co nadaje liściom kształt wełnisty. Liście mają charakterystyczny smak i zapach piżma, który zanika podczas suszenia.

Kwiaty białe, drobne, dwuwargowe, zrosłopłatkowe, zebrane w nibyokółki wyrastające w kątach liści, tworzące kuliste kwiatostany. Jest bardzo chętnie oblatywana przez pszczoły. Kielich drobny, dziesięcioząbkowy do 0,8 cm długości, korona biała dwuwargowa do 0,6 cm długości, kutnerowata. Owocem jest czterodzielna rozłupnia, rozpadająca się na 4 podługowate rozłupki z nasionami. Mają one kształt jajowaty, lekko trójkanciasty, powierzchnia ich jest lekko matowa, chropowata o barwie szarobrunatnej. Długość rozłupki wynosi 1,8-2,3 mm, szerokość 0,7-1,2 mm, zaś grubość 0,7-0,9 mm. Masa 1000 rozłupek waha się w granicach 0,95-1,00 g. Nasiona dojrzewają w końcu lipca lub na początku sierpnia i zachowują zdolność kiełkowania w okresie 4 lat.
 

Uprawa: Szanta jest rośliną średnio wymagającą odnośnie gleby. Odporna na mróz, toleruje szeroki zakres warunków klimatycznych. Warunki klimatyczne Polski są odpowiednie do jej uprawy, wskazane są gleby żyzne, średniozwięzłe, jednak odpowiednio wilgotne, o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. Najbardziej przydatne są gleby płowe, brunatne, rędziny, czarne ziemie i lekkie mady. Szanta uprawiana jest najczęściej z nasion. Materiał siewny stanowią owoce suche – niełupki. Nasiona dojrzewają w końcu lipca lub na początku sierpnia. Zdolność kiełkowania nasiona zachowują przez 4 lata. Plantacje można zakładać przez siew nasion do gruntu lub siew na rozsadniku. Do gruntu wysiewa się szantę w kwietniu w rzędy, co 40 cm na głębokość 1 cm. W sprzyjających warunkach atmosferycznych nasiona kiełkują po dwóch tygodniach. Rozsadę wysadza się do gruntu, gdy ma już 2-3 pary liści. Wysadzając rozsadę w rozstawie 40 x 30 cm na 1 hektar potrzeba ok. 84 tys. sztuk. Na założenie plantacji potrzeba przy wysiewie do gruntu około 8 kg nasion na hektar, natomiast przy wysiewie do rozsadnika 3 kg.

Surowcem zielarskim jest ziele szanty zebrane w czasie pełni kwitnienia; co zwykle przypada na czerwiec. Ziele ścina się ręcznie lub kosiarkami, suszy się w suszarniach powietrznych w cieniu i przewiewie lub suszarniach ogrzewanych do temp. 35°C. Na 1 kg suszu potrzeba 4-5 kg świeżej masy. Dobrze wysuszony surowiec umieszcza się w wielowarstwowych papierowych torbach szczelnie zawiązanych, które przechowuje się w suchych pomieszczeniach.
Plon ziela w pierwszym roku uprawy wynosi 1,5-2 t/ha, zaś w drugim i następnych latach 2-3 t/ha, zaś plon nasion 100-200 kg/ha. Ziele ma gorzki, ściągający smak, po roztarciu przypominający jabłka.
 
 

Ożanka nierównoząbkowa

sobota, 12 grudzień 2015 22:43 Napisane przez

Ożanka nierównoząbkowa (Teucrium scorodonia L.)

Wydajność miodowa: 700 kg/ha.

Kwitnienie: od lipca do września

Opis: gatunek wieloletniej rośliny z rodziny jasnotowatych, bylina. Roślina osiąga wysokość do 50 centymetrów i jest cała wełnisto owłosiona. Łodygę ma wzniesioną, czterokanciastą, liście ogonkowe, naprzeciwległe, jajowate, pomarszczone, ząbkowane lub karbowane. Kwiaty jasno żółte, w kątach małych przysadek, o jednostronnych kwiatostanach, kielichach rurkowato dzwonkowatych, dwuwargowych. Surowcem zielarskim jest ziele zawierające olejki eteryczne, gorycze, garbniki, flawonoidy, antrachinony i inne związki. Napary z ziela ożanki nierównoząbkowej mają działanie żółciopędne, ściągające, wiatropędne i przeciwreumatyczne. Zewnętrznie, stosowane są do przyspieszenia gojenia ran.Kwiaty żółte lub żółtawe, zebrane w jednostronne nibygrona. Rośnie w lasach i zaroślach w formie zdziczałej. Cała roślina ma słaby zapach czosnku.

Uprawa: Lubi stanowiska słoneczne lub w półcieniu, suche i ciepłe, glebę lekko kwaśną. Rośnie silnie, daje liczne rozłogi, rozmnaża się z samosiewu. Łatwa w uprawie i tolerancyjna co do stanowiska. Nasiona wysiewać wiosną wprost do gruntu. Można rozmnażać przez podział kępy, wczesną wiosną.

Ciekawostki

Kontakt:

Agnieszka i Edward Fiłkowscy  
Chabowo  25                                  tel: 601 628 217
74-202 Bielice                                email: edekfi@gmail.com

OFERTA:

UWAGA!!!
Przy większych zamówieniach dostarczamy miód do klienta.
Przyjmujemy zamówienia z restauracji, cukierni i lokali gastronomicznych.